مقایسه دو روش فعال و غیر فعال اندازه گیری بیوآئروسل های محیطی در بخش icu بیمارستان آیت الله طالقانی تهران در سال ۱۳۹۲

سابقه و هدف: بایوآئروسل ها، ذراتی هستند که از میکروب، ویروس، قارچ، گرده های گیاهی مشتق شده و می توانند سبب ایجاد عفونت های بیمارستانی ثانویه گردند. این نکته با توجه به سطح ایمنی پائین در بیماران حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق مقایسه دو روش فعال و غیرفعال اندازه گیری بایوآئروسل های محیطی در بخش icu بیمارستان آیت الله طالقانی تهران می باشد. مواد و روش ها : این مطالعه به روش میدانی – توصیفی – مقطعی می باشد، نمونه برداری با دو روش فعال و غیرفعال و در ارتفاع 120 سانتیمتری از کف، روی محیط کشت مناسب انجام گرفت و سپس محیط های کشت هر دو روش را در انکوباتور با دمای 2 ±37 درجه سانتی گراد قرار داده و بعد از زمان 24 و سپس 48 ساعت تعداد کلنی ها رشد یافته بر سطح پلیس ها از طریق میکروسکوپ شمارش گردید و تراکم باکتری ها با استانداردهای موجود مقایسه و سطح آلودگی هر نقطه مشخص گردید. یافته ها: آلودگی های باکتریایی موجود در هوای بخش icu بیمارستان در اغلب موارد (97/6% از مجموع کلنی های رشد یافته) از نوع گرم منفی بوده و بر روی محیط کشت های مربوط به باکتری گرم مثبت رشدی مشاهده نگردید یا به میزان بسیار اندک (2/37% از مجموع کلنی های رشد یافته) بوده است. ایستگاه های مختلف در تمامی نوبت های نمونه برداری به روش پلیت گذاری و دستگاه نمونه بردار بیوآئروسل، از دیدگاه مقایسه بین تعداد کلنی های باکتری گرم مثبت در سطوح a و b استاندارد eu gmp(european medicine agency) که به ترتیب بسیار تمیز و تمیز هستند و از دیدگاه مقایسه بین تعداد کلنی های باکتری گرم منفی اغلب در سطح c استاندارد eu gmp که سطح آلودگی متوسط است، قرار دارند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کمترین میزان رشد کلنی مربوط به باکتری گرم مثبت و بیشترین میزان رشد کلنی مربوط به باکتری گرم منفی می باشد. درنهایت پیشنهاد می گردد از اگزوز فن ها جهت تخلیه هوای موجود در بخش ها استفاده و حتی الامکان از باز کردن پنجره ها اجتناب شود.